Zjawa Wawelu zbudziła w nim »Wyzwolenie«, a pobliska Wisła »Legendę«. Za tym domem przy plantach wznosi się gmach Seminarium diecezjalnego. Przy ul. Kanoniczej znajdziemy wiele ładnych zabytków architektury, przeważnie z czasu przełomu gotyku i renesansu; prawie każdy zwraca uwagę ciekawymi szczegółami. Nr. 23 ma renesansową prostą fasadę, z małym krużgankiem, kolumnadą i ładnymi odrzwiami wewnątrz. Nr. 21 dom dziekański z pięknym renesansowym portalem z około 1550 r., dzieło architekty krakowskiego Gabriela Słońskiego, ucznia Antoniego da Fiesole, wewnątrz arkadowy dziedziniec.

Nr. 19 fasada empire. Nr. 17 brama renesansowa i gotyckie okienko. Nr. 15 przykładem zestrojenia rozmaitych stylów składających świadectwo historycznemu ich następstwu. Portal o profilu gotyckim, z takie herbami: Bończy i Wieniawy (Długosza), nad nim fryz renesansowy z herbami: Trzy korony (katedry) i Habdank (biskupa Chojeńskiego) z pierwszej połowy XVI w. W XVIII w. dodano dwie tarcze z herbem oreniawa i katedry nakryte kapeluszem kardynalskim. Nr. 7 ma ciekawe obramienia okienne, bramę i wewnątrz drzwi z oknem i kołatką. Wracamy ku Wawelowi drugą stroną ulicy. Od strony przeciwnej pod nr. 20 mieszkał Zbigniew Oleśnicki i Hoziusz, w oknach parterowych kraty z XVIII w.